ترجمه متن توضیحی ایران در ارتباط با گزارش اخیر آژانس در خصوص سه مکان
به گزارش پایگاه خبری وقایع نیوز به نقل از روابط عمومی سازمان انرژی اتمی، سازمان انرژی اتمی ایران به منظور تنویر افکار عمومی و رسانه های کشور، ترجمه متن کامل توضیحی کشورمان در ارتباط با گزارش اخیر مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص سه مکان را به شرح زیر منتشر کرد.

یادداشت توجیهی نظرات و مشاهدات جمهوری اسلامی ایران در مورد گزارش مدیرکل پیرامون موافقت‌نامه پادمانی NPT با جمهوری اسلامی ایران (GOV/2022/26 مورخ ۳۰ مه ۲۰۲۲) به شرح زیر ارائه می‌گردد:
The Islamic Republic of Iran Comments and Observations on Report by the Director General on NPT Safeguards Agreement with the Islamic Republic of Iran
GOV/2022/26 of 30 May 2022

الف. نظرات کلی:
جمهوری اسلامی ایران به طور کامل به تعهدات خود طبق موافقت‌نامه پادمان جامع (INFCIRC/214) که آژانس از طریق آن به حفظ دانش خود به واسطه یک سازوکار راستی‌آزمایی قوی که در نظام راستی‌آزمایی آژانس از جمله اقدامات نظارتی و مراقبتی (C/S) منحصر به فرد در مورد مواد و فعالیت‌های هسته‌ای ایران ادامه می‌دهد، عمل می‌کند.
همچنین، در راستای همکاری بیشتر با آژانس، ایران موافقت کرد تا در دو نوبت بیانیه‌های مشترک ۲۶ اوت ۲۰۲۰ و ۵ مارس ۲۰۲۲ را منعقد نماید که مفاد آن‌ها به طور کامل توسط جمهوری اسلامی ایران اجرا گردید.
مکان‌های اشاره شده در گزارش فعلی مدیرکل مبتنی بر ادعاهای مطرح شده توسط طرف ثالث بدنیت-یعنی رژیم صهیونیستی-است که هیچ مبنای حقوقی ندارد. لازم به ذکر است که براساس اصول حقوق بین‌الملل “pacta tertiis nec nocent nec prosunt”، به معنای “معاهدات، حق و تکلیف برای طرف ثالث پدید نمی‌آورد” و همچنین ماده ۳۴ از کنوانسیون وین در مورد حقوق معاهدات بین دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی که تصریح می‌کند: “یک معاهده نمی‌تواند بدون رضایت طرف ثالث حقوق و تعهداتی ایجاد کند”، طرف غیرعضو موافقت‌نامه پادمانی بدون پایبندی به این اسناد نمی‌تواند از برخی حقوق و مزایای مندرج در این موافقت‌نامه بهره‌برداری و از آن علیه یک کشور عضو به منظور طرح هرگونه ادعا و وارد کردن آژانس در تحقیقات بی‌پایان استفاده کند.
ب. نظرات درخصوص بخش پیشینه گزارش:
در مورد بند ۳ گزارش که می‌گوید: “آژانس در نتيجه ارزيابي‌هاي خود در سال ۲۰۱۹ تعدادي از سئوالات مربوط به مواد هسته‌اي و فعاليت‌‌هاي مرتبط هسته‌اي اظهار نشده احتمالي در ايران را که به آژانس اعلام نشده بود، شناسايي کرد و مطابق با ماده ۶۹ موافقت‌نامه پادمانی و ماده d4 پروتکل الحاقی از ایران درخواست کرد تا به این سئوالات پاسخ دهد”. لازم به ذکر است که:
این موضوع که آژانس به عمد، حتی از نظر سیاسی، تعهدات کشورهای عضو تحت موافقت‌نامه پادمان جامع را با تعهدات کشورهای عضو ذیل پروتکل الحاقی تلفیق می‌کند نگران کننده است.
همان‌طوری که ایران مکرراً توضیح داده است، هرگز مکان اظهار نشده‌ای که باید طبق موافقت‌نامه پادمان جامع اعلام شود در ایران وجود نداشته است. فعالیت‌های هسته‌ای ایران تحت پادمان جامع آژانس صلح‌آمیز باقی می‌مانند. بنابراین، ذکر این موضوعات و ابراز “نگرانی” آژانس در این مورد فاقد مبنا می‌باشد.
درخواست‌های آژانس در ابتدا توسط ایران مورد توجه قرار نگرفت، زیرا:
درخواست‌های آژانس توسط اسناد، شواهد و اطلاعات معتبر مورد نیاز تا آنجا که مرتبط با هدف پادمان باشد پشتیبانی نشده بود.
بنابراین، گزاره آژانس در این بند که بیان می‌کند: “…..آژانس همچنین اطلاعات دقیقی را به ایران ارائه کرده است…” صحیح نیست؛ زیرا آژانس هیچ‌گونه اطلاعات معتبری برای درخواست خود ارائه نکرده است.
در بند ۴، آژانس همچنین بیان می‌کند: “….مکان ۲ در گذشته تحت پاک‌سازي و تسطيح گسترده قرار گرفته بود، آژانس ارزيابي کرد که هيچ‌گونه ارزش راستي‌آزمايي در زمینه انجام دسترسي تکميلي در اين مکان وجود نخواهد داشت”.لازم به ذکر است که:
دسترسی به سایت لویزان-شیان در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴ به آژانس اعطا شده بود. آژانس نمونه‌های محیطی از جمله خاک و گیاهان را در این مکان گرفت. ایران اعلام کرد که “هیچ ماده هسته‌ای قابل اظهار مطابق با پادمان آژانس وجود نداشت” و این‌که “هیچ فعالیت هسته‌ای مرتبط با چرخه سوخت در لویزان-شیان انجام نشده است”.
آژانس هیچ گونه آلودگی در آن‌جا پیدا نکرد و براساس توضیحاتی که ایران در مورد تخریب لویزان-شیان، در اوت ۲۰۰۵ ارائه کرده بود، سرانجام آژانس در سند GOV/2005/67 گزارش کرد که به‌نظر می‌رسد اطلاعات ارائه شده توسط ایران منسجم و همخوان با توضیحات آن در مورد تخریب لویزان-شیان است.
در بند ۵ گزارش آمده است: “….مديرکل به شدت نگران بود که مواد هسته‌اي در مکان‌هاي اظهار نشده در ايران وجود داشته است و این‌که مکان فعلي اين مواد هسته‌اي برای آژانس مشخص نيست”. لازم به ذکر است که:
صرف یافتن ذرات اورانیوم طبیعی در نمونه‌های محیطی جمع‌آوری شده نمی‌تواند به عنوان نشانه‌ای از وجود مقادیری از مواد هسته‌ای تلقی گردد، در حالی که آژانس بدون درنظر گرفتن دلایل احتمالی دیگر به اشتباه به این نتیجه رسید که مواد هسته‌ای در این مکان وجود داشته است.
همان‌طوری که مکرراً به آژانس توضیح داده شد، ادعاهای آن هیچ مبنای قانونی نداشته و تنها اتهاماتی بی‌پروایانه هستند. در واقع هیچ ماده هسته‌ای اظهار نشده‌ای در ایران وجود ندارد و ادعای آژانس صرفاً براساس اطلاعات نادرست و ساختگی ارائه شده توسط رژیم نامشروع صهیونیستی است که خود دارای سلاح‌های هسته‌ای است.
ایران در مذاکرات خود با آژانس، مفروضات خود را در مورد دلایل احتمالی وجود ذرات اورانیوم در مکان‌های گزارش شده توسط آژانس توضیح داده است. ایران تمام تلاش خود را برای کشف منشأ چنین ذراتی به صورت تمام و کمال انجام داده است. با توجه به این واقعیت که ایران هنوز نتوانسته هیچ دلیل فنی برای وجود چنین ذرات اورانیومی پیدا کند، به طور منطقی بیان می‌کند که احتمالاً عناصر خارجی (خرابکاری) در آلودگی آن مکان‌ها دخیل بوده‌اند.
در مورد مکان ۲ که در نتیجه همکاری ایران مطابق با بند ۷٫۶ گزارش آژانس بسته شده است. در این گزارش در بند ۷٫۴ بیشتر آمده است: “آژانس فعاليت‌هاي راستي‌آزمايي بيشتري را در آزمايشگاه چند منظوره جابر ابن حيان انجام داد. در نتيجه، آژانس در نامه‌اي به تاريخ ۱۴ ژانويه ۲۰۲۲ به ايران اطلاع داد که اگرچه قادر به شناسايي این ديسک از بين ديسک‌هاي انبار شده در آزمايشگاه چند منظوره جابر ابن حيان نبوده است، با این حال نمي‌تواند این موضوع را رد کند که ديسک ذوب شده، دوباره ريخته‌گري شده و اکنون بخشي از موجودي مواد هسته‌اي اظهار شده در آزمايشگاه چند منظوره جابر ابن حيان است. با اين وجود، آژانس نتوانست مکان فعلي اين ديسک را تأييد کند”. لازم به ذکر است که:
ادعای وجود مکان اظهار نشده دیگر حاوی اورانیوم طبیعی به صورت دیسک فلزی براساس همان ادعاهای کاذب و ساختگی رژیم نامشروع صهیونیستی بدون هیچ‌گونه مبنایی می‌باشد.
ایران بارها اعلام کرده است که اورانیوم فلزی قبلاً فقط در جابر ابن حیان (JHL) که بارها توسط آژانس از سال ۲۰۰۳ راستی‌آزمایی شده و تحت اقدامات مستمر نظارت/مراقبتی آژانس بوده تولید شده است. این واقعیت در گزارش آژانس (GOV/2015/68) منعکس شد “آژانس در سال ۲۰۱۴ این اطلاعات را مجدداً مورد ارزشیابی قرار داد و ارزیابی کرد که مقدار اورانیوم طبیعی مورد بحث در حدود عدم‌قطعیت‌های مرتبط با حسابرسی مواد هسته‌ای و اندازه‌گیری‌های مربوطه قرار داشت. بنابراین، این پروژه در گذشته به طور کامل توسط آژانس راستی‌آزمایی شده بود و موضوع حل و فصل گردید. مایه تأسف است که آژانس مجدداً یک موضوع بسته شده را که به سال‌های ۲۰۰۴-۲۰۰۳ برمی‌گردد براساس اطلاعات غیر معتبر مجدداً باز می‌کند.
اگرچه تمام مواد هسته‌ای مربوط به این پروژه از سال ۲۰۰۳ تحت مهروموم آژانس بوده است، بسیار مایه تأسف است که آژانس گهگاه باتوسل به فرضیات ساختگی جدید مبتنی بر اطلاعات غیرمعتبر ارائه شده توسط دشمن شرور ایران به این گزارش افزوده است.
بسیار مایه تأسف است که در حالی که آژانس در نامه خود و همچنین در این گزارش به این نتیجه رسید که “….نمي‌تواند این موضوع را رد کند که ديسک ذوب شده، دوباره ريخته‌گري شده و اکنون بخشي از موجودي مواد هسته‌اي اظهار شده در آزمايشگاه چند منظوره جابر ابن حيان است”، اما بار دیگر براساس اطلاعات غیرمعتبر، در این گزارش نتیجه‌گیری خود را تغییر داد و به دنبال یک دیسک فرضی در ناکجاآباد می‌گردد!
ج. نظرات در مورد اقدامات متخذه پس از بیانیه مشترک
آژانس در بند ۱۰ می‌گوید: “آژانس اطلاعات ارائه شده توسط ايران را در ۱۹ مارس ۲۰۲۲ بررسي کرد و دريافت که این اطلاعات عمدتاً اطلاعاتي بودند که ايران قبلاً به آژانس ارائه کرده بود، در عین حال شامل اطلاعات جديدي بود که متعاقباً توسط آژانس ارزيابي شد. اطلاعات ارائه شده توسط ايران به تمام سئوالات آژانس پاسخ نمی‌دهد”. لازم به ذکر است که:
مطابق با بیانیه مشترک توافق شده در ۴ آوریل ۲۰۲۲ و در چارچوب جدول زمانی تعیین شده، جمهوری اسلامی ایران تمام اطلاعات مورد نیاز درخواست شده توسط آژانس در مورد مکان‌های شناسایی شده، که قبلاً گفته شد تحت کنترل بخش خصوصی بوده است، را به آژانس ارائه کرده است. لازم به ذکر است که جمهوری اسلامی ایران به تمام تعهدات خود در این زمینه عمل کرده است و تمام سئوالات آژانس را در نهایت همکاری مورد ملاحظه قرار داده است.