سيد محی الدین حسینی ارسنجانی-شهرمردم
به گزارش شهرمردم به نقل از وقایع نیوز، دگر بار محرم آمد و باز هم یا حسین گویان عاشقان ابا عبدا… الحسین و یا ابالفضل گویان‌های ما در حال تکرار است. چشمه جوشان حسینی، رود خروشان عاشورا و بحر و اقیانوس حسین. حسین گویان ملتی دربند و دلداده حسین را انتها و پایانی نیست. حقا باید پرسید این حسین کیست که عالم و آدم را واله و شیدای خود کرده است؟ آری حسین نور است! نور الهی، عشق است، عشق ابدی، حسین قبله‌گاه دلهای عاشق و خداجویان حقیقی است. خورشید درخشانی که آن همه ستارگان درخشان دور تا دور او از قمر بنی هاشم گرفته تا نوجوان علی اکبر و طفل شیرخواره اش علی اصغر و آن رباب، سکینه، رقیه بی پناه و خار در کف پای کوچکش، آن قاسم بن الحسنش و دیگر از ۷۲ تن یاران او یک سو و زینب آن مرد آفرین روزگار هم یک تنه، یک سوی دگر میدان و حسین هم تنها در میانه میدان است. تشنه و بی کس؛ بی یار و یاور. ابالفضلی ندارد و یاران همه در راه عزت و آزادی جان باخته اند و او در مسلخ عشق و به هنگامه دیدار با خدای خویش است. به راستی حرف حساب حسین چیست؟ او که چونان پدرش افسار ریاست و حکومت را رها و دنیا را سه طلاقه کرده بود. پس چرا باید اینگونه سرنوشتی تلخ در انتظار او و اهل بیت بزرگوارش باشد؟ نکته مهم اینجاست! حسین اهل معامله نبود. سازشکار نبود. تن به خفت و ذلت نمی‌‌داد و نداد. او حرّ و آزاده‌ای بزرگ بود و سعادتمند و عزتمند زندگی کرده بود. جرم حسین در برابر دستگاه مستبد اموی و حکومت فاسد یزید همانا خداپرستی و پیروی از آیین و سنت‌های برحق جدش رسول ا… و پدرش علی المرتضی بود. حسین‌ کشته راه خدا شد تا احکام دین خدا بماند و اسلام این آیین راستی و درستی دچار خدشه نگردد. او شرافتمندانه جان‌فدای امت اسلامی و مدافع حریم حرمت علوی و فاطمی شد. در برابر غداره‌بندان و ظالمان سر تسلیم فرود نیاورد و مردانه ایستاد و نخواست نام او چونان نام یزید و معاویه در تاریخ گم شود. امروز حسین و یاران او زنده اند و در دل و جان ما و میلیونها عاشق جانباخته هستند و حاکم بر زمین و زمانند اما یزید و یزیدیان نه. معاویه و عمرو عاص ها شمر و خولی و سنان ها و حرمله عبید الله بن زیاد ها همه یاران ظلم و ستم مرده اند و مورد لعن و نفرینند و عذاب الهی تا ابد الدهر برآنان جاری و ساری است. مقام علی اصغر بالا و ارزش وجودی همه شهدای کرب و بلا بسیار است اما یزید و دستگاه ظالمه او در بین اعراب و نسلهای باز مانده از عرب جاهلی دیگر نیست و به کل گم شده و یا به فراموشی سپرده شده اند. حسین نوری است که هرگز به خاموشی نگراید و او حقیقتا کشتی نجات،طریق رستگاری و موجب عاقبت بخیری است.عشق به مولایمان حسین با هر نوع عشق و دوستی متفاوت و متمایز است.زیرا که حسین بی تردید عاشق خدا بود و خدا نیز حسینش را در دلهای پاک بندگان مومنش جای داد. عشق و دل سپردگی به مولای جوانمردان و سید و سرور جوانان اهل بهشت را رایگان در دلهای مردمان طالب او به ودیعه نهاده است. آری چه نکو فرمود امام امت آن عارف زهرایی به حق پیوسته،امام روح الله (رض)که فرمود:”محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است”.
ایام حزن و اندوه محرم الحرام و هنگامه عزای شهادت سید الشهدا(ع) و یاران صدیق آن حضرت که در تاسوعا و عاشورای سال ۶۱ هجری قمری ناجوانمردانه به دست یزید ملعون و شقی ترین مردمان همه دوران ها به شهادت رسیده اند را به عموم امت اسلام خصوصا شیعیان و رهروان آن حضرت تسلیت و تعزیت عرض نموده و اعلام میدارم همان گونه که سپهبد عارف و مجاهد ما سرلشکر شهید حاج قاسم سلیمانی فرمودند:”ما ملت امام حسینیم” حقیقتا هم همین گونه است ما ملت امام حسین با این همه لطف و محبت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام از سر سفره و از خان کرم گسترده آنان برنمیخیزیم و از آنان حاجت میطلبیم و در مقابل دنیای کفر و ستم مردانه و عزت مندانه می ایستیم و هرگز زیر بار ظلم و ستم آمریکا و اسراییل و رهروان زر و زور و تزویر و همه یزیدیان زمانه نمی رویم و با مقاومت معنا دار خویش تا ظهور منجی عالم بشریت امام زمان روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا می ایستیم.امید که برنامه های سوگواری خامس آل عبا و یاران شهیدش امسال با شکوه تر و پربارتر از هر سال برگزار و وعاظ و مداحین،خطبا و اهل منبر با توجه به شرایط روز جامعه ایران و اسلام در تبیین و تشریح اهداف مقدس آقا و مولایمان امام حسین(ع) و یاران با وفای آن حضرت بکوشند.