جلال الدین عرفانی _ خبرنگار شهر مردم

به گزارش وقایع نیوز به نقل از شهرمردم ، (شیراز بعد از مشهد و قم، سومین حرم اهل بیت (ع) است و این برجستگی و محوریت، باید در تبلیغات عمومی و رسانه ای  و هنگام تخصیص اعتبارات گوناگون، مورد توجه قرار گیرد تا دلهای مشتاقان در داخل و خارج از کشور بیشتر متوجه قداست و اهمیت این بارگاه مهم شود) این شاید مهمترین بخش از سخنان مقام معظم رهبری در سخنرانی ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۸۷ ایشان در جمع مردم شیراز بود که شاهد  اعطاء یک مدال افتخار دیگر به کلانشهر شیراز بودیم، تا در کنار نشانهای افتخار دیگر از جمله پایتخت فرهنگی ، گهواره تمدن ایران زمین ، پایتخت ادبی و….. قرار گیرد اما نشانی بسیار متفاوت تر از عناوین قبلی، شهری که مدفن سید امیر احمد، فرزند ارشد پیشوای هفتم شیعیان جهان امام موسی کاظم (ع)  و برادر بزرگتر امام رضا(ع) است،حرمی که مردم ایران به نام شاهچراغ(ع)  آن را

می شناسند ،البته در کنار بارگاه منور حضرت شاهچراغ(ع)چندین امام زاده واجب التعظیم دیگر از جمله حرم سید علاء الدین حسین(ع)،حرم سید تاج الدین الغریب(ع) و بسیاری از اماکن مقدس دیگر نیز باعث شده تا این عنوان بیشتر برازنده شهر راز شود ، شهر گنبدهای فیروزه ای، شهر حافظ، سعدی، ملاصدرا و…. بسیاری از بزرگان دیگر که هر کدام برای درخشیدن یک شهر کافیست،حال یک نشان افتخار دیگر را هم دارد «سومین حرم اهل بیت(ع)»  در ایران اسلامی، اما باید دید،مسئولین شهر از آن زمان تا کنون چه اقداماتی برای استفاده از این ظرفیت جدید به ویژه در توسعه گردشگری مذهبی مانند آنچه در مشهد اتفاق افتاده و امروز  بخش اعظم اقتصاد آن دیار را تامین میکند انجام داده اند.

صد البته آنچه در این بین عیانست این است که طی این مدت اقدامات صورت گرفته بیشتر در حوزه عمرانی بوده، از  تدوین طرح های ۵۷ هکتاری و ۳۰۰هکتاری توسعه حرم و بافت ، تخریب بخشی از بافت فرسوده پیرامونی و همزمان توسعه بخشهایی از حرم تا اجرا خیابان ۹ دی و همین اواخر آغاز خط۴مترو و اتصال آن به خط و…  اما آیا تنها این اقدامات برای شهری که عنوانی به این بزرگی را یدک میکشد کافیست؟ پاسخ قطعا یک نه بزرگ است، چرا که هنوز شیراز برای تحقق اهداف سومین حرم اهل بیت(ع) هزار راه نرفته پیش روی خود دارد.

در این بین یکی از بخشهایی که به نظر مغفول مانده حوزه فرهنگیست، فرهنگی که بن مایه تحقق یک جامعه آرمانی و توسعه اجتماعی است،حلقه فرهنگ اما سالهاست  در میان بتن و آهن گم شده است و برای پیدا شدن این حلقه اتصال، شاید بهترین کار عمل به اهدافیست که مقام معظم رهبری در این نامگذاری مد نظر داشتند باشد و البته توجه به دیگر عناوین شهر از پایتخت فرهنگی و ادبی گرفته تا مرکز تمدن ایران زمین و هر آنچه این شهر پر آوازه را با آن میشناختیم باشد.

این ولی وظیفه حوزه فرهنگی شهر را سنگین تر از قبل میکند،به قول معروف بزرگی دردسر دارد،در این مورد هم وقتی شهری چنین عناوینی را کسب میکند برای پاسداشت،نگهداشت و ارتقاء این عناوین نیازمند فعالیتهای بیشتری است،آن هم چنین عنوانی «سومین حرم اهل بیت(ع)» که نیازمند نگاهی چند وجهی و البته اقداماتی چند لایه ای در حوزه های مذهبی، فرهنگی،ادبی و… است، تا از دل این تفکرات و تحرکات شاهد یک توسعه اجتماعی در خور این عنوان باشیم.

اما در کنار مباحث فرهنگی در حوزه شهرسازی سومین حرم اهل بیت (ع) نیز نیازمند یک رویکرد تازه هستیم، رویکردی که شاید باید با الهام از تجربه گذشته شهر باشد، زمانی که حرم مرکز همه اتفاقات شهر بود و هر حرکتی در شهر به حرم ختم می شد، نه مانند آنچه امروز در اطراف حرم شاهد هستیم، از انواع آسیبهای اجتماعی تا انبوه خرابی هایی که بافت فرسوده اطراف حرم را شکل داده و چهره ای ناموجه را به نمایش گذاشته است.

با این تفاسیر به نظر می رسد بهترین راه گذر از وضعیت موجود رجوع به نسخه قدیمی شهر باشد، تا حرم مطهر را از بن بست فعلی خارج و به شاهراه تمدنی و اخلاقی شهر تبدیل کنیم، همه اتفاقات خوب شهر در جوار حرم رخ دهد و همه چیز از آنجا شروع و به همان جا ختم شود، شاید بهترین راه تحقق اهداف این عنوان شریف یعنی سومین حرم اهل بیت(ع) همین باشد که این بارگاه نورانی به جایگاه گذشته خود یعنی قرار گرفتن در مرکزیت شهر باز گردد  و همه حول این مقدس ترین جای شهر گرد هم آیند.

.