بازار سرمایه، به گزارش وقایع نیوز به نقل از ایسنا، شاید کم‌تر کسی پیش بینی می کرد  زمانی که اصلاح شاخص کل بورس از مردادماه استارت خورد و تا آبان ماه ادامه داشت و با کف یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحد به پایان رسید، این بازار  دوباره بر مدار نزول قرار بگیرد و در کمتر از سه ماه، کف آبان ماه را نیز رد کرده و شاخص کل به کانال یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد عقب گرد کند.

سراشیبی ای که درحال حاضر پیش بینی انتهای آن مشکل است و صاحب نظران مهم ترین دلیل آن را سایه بی اعتمادی در کنار سایر عوامل مانند نرخ دلار، قیمت گذاری های دستوری و… را بر سر بازار می دانند. چراکه مردم به بورس دعوت شدند اما ظاهرا این بازار اماده میزبانی آنان نبود و درحال حاضر آنچه که روز به روز بیشتر از دست میرود، سرمایه های خرد و کلان آن ها است.

طی این مدت تصمیمات مختلفی از سوی سیاست گذاران اخذ شد که به نظر نمی رسد هیچکدام راه گشا بوده باشند و اکنون نیز پرونده تغییر دامنه نوسان روی میز قرار گرفته است. دامنه مجاز نوسان به حدود سقف و کف قیمتی گفته می‌شود که هر سهم  در هر روز معاملاتی می‌تواند داشته باشد. درحال حاضر دامنه نوسان در بازار سرمایه ایران، مثبت و منفی پنج است و طبق اخرین تصمیمات شورای عالی بورس قرار است از ۲۵ بهمن ماه، دامنه نوسان خرید و فروش سهام منفی دو درصد و مثبت شش درصد شود.

درواقع درحال حاضر دامنه نوسان متقارن است ولی  قرار است از شنبه هفته آینده به حالت نامتقارن تغییر پیدا کند. انتظار می رود این تصمیم در انگیزه فروش تاثیرگذار باشد و باعث کاهش سرعت افت بازار شود. زیرا به جای اینکه ارزش سهم ها روزی پنج درصد کاهش یابد، روزی دو درصد کاهش خواهند یافت و از طرف دیگر به جای رشد پنج درصدی در روز، ۶ درصد رشد خواهند کرد.

باید توجه کرد که تغییر دامنه نوسان به تنهایی نمی تواند عامل رشد بازار باشد و شاید بتواند باعث شود ترمز ریزش بازار کمی کشیده شود. درواقع رشد بازار به چند عامل بسیار اساسی و کلان از جمله وضعیت بودجه، قیمت دلار و مذاکره بین ایران و امریکا بستگی دارد. باید گفت ابهامات موجود در موارد ذکر شده به وضعیت ریزشی بورس دامن زده است. بدیهی است که بازار سرمایه در شرایط ابهام منفی، واکنش منفی نشان می دهد. شاید تغییر دامنه نوسان و یا حتی تزریق نقدینگی از سوی دولت به این بازار باعث تغییر وضعیت نزولی به نوسانی یا کمی صعودی بورس شود اما تا ابهامات برطرف نشده و اعتماد به بازار برنگردد، نمی توان توقع تعادل و رشد چشم گیری را از بازار داشت.