حاشیه‌نشینی هم دیگر به داد مستاجران تهرانی نمی‌رسد، در حالی که فصل نقل و انتقالات در بازار اجاره مسکن در پیش است، مروری بر قیمت‌های جدید در این بازار نشان می‌دهد قطار تورم نرخ مسکن شتاب زیادی به خود گرفته است و بسیاری از پایتخت نشینان حتی دیگر توان سکونت در شهرهای حاشیه‌ای تهران را نیز ندارند.

به گزارش وقایع‌نیوز: الهام صادقی- بحران گرانی مسکن و به ویژه اجاره‌بها دغدغه‌ای است که سال‌هاست خواب راحت و خوش نشینی مستاجران را ربوده و موجب شده تا اضطراب تمدید سالانه  و نرخ جدید احساس خوش سکونت در چاردیواری به نام سرپناه دلخوره را خدشه دار کند.

فاصله چشمگیر اجاره‌بها با توان مالی مستاجران

در این میان اما اگرچه متولیان امر تلاش به دفعات تلاش کرده اند تا با وعده ساماندهی بازار مسکن و به تبع آن مبالغ ودیعه و اجاره آرامش در این خصوص را به زندگی مستاجران باز گردانند، اما همچنان شاهد شتاب گرفتن قطار هزینه‌ها در این بازار هستیم. آنچه که به طور مستمر فاصله میان نرخ‌‌های پیشنهادی موجران با توان مالی خانواده‌های جویای سرپناه را بیشتر و بیشتر می‌کند و البته باعث عدم تمدید قراردادها و کسادی در بازار اجاره نیز می‌شود.

شرایطی که با نزدیک شدن به فصل نقل و انتقالات در این بازار فاز جدیدی از قیمت‌ها را نیز این روزها در حال رقم زدن است و صاحب خانه هر روز نرخ‌ها را بیش از روز گذشته افزایش می‌دهند، عدد و رقمی که گاها حتی به حدود دو برابر نیز می‌رسد.

به طور نمونه یکی از مستاجران ساکن واحدی در منطقه کمیل تهران در این رابطه به وقایع‌نیوز گفته است که برای سکونت در واحد مسکونی مبلغ ۱۰۰  میلیون تومان ودیعه نزد صاحب ملک داشتم و دو میلیون تومان نیز اجاره می‌پرداختم، اما اکنون صاحب خانه با توجه به قرار داشتن در ماه پایانی قرار داد اجاره، اعلام کرده است که باید ودیعه را به ۱۵۰ میلیون تومان و اجاره را نیز به پنج میلیون تومان افزایش دهم. مبلغی که با توجه به داشتن دو فرزند برایم مقدر نیست و از سر اجبار باید به مناطق جنوبی تر حتی حاشیه شهر برای اجاره مسکن بروم.

سکونت در حاشیه و شهرهای اقماری هم دیگر چاره ساز نیست

این در حالی بوده که اگرچه جابجایی به مناطق جنوبی یا حاشیه‌ای چند سالی است به راه حل برون رفت از بحران گرانی اجاره‌ها برای مستاجران تبدیل شده است، اما به نظر می‌رسد این ایده نیز دیگر چندان گره گشا نخواهد بود، چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهد مبلغ اجاره در شهرهای حاشیه تهران نیز این روزها بازار داغی را رقم زده است.

آنچه که موجب شده کارشناسان بازار مسکن تاکید داشته باشند؛ تورم در قیمت واحدهای استیجاری دیگر مختص تهران یا شهرهای بزرگ نیست، بلکه تمامی خانه‌ها در سراسر کشور را شامل می‌شود و در این میان بازار اجاره در شهرهای اطراف تهران نیز در سال جدید به شدت در گیر نرخ تورم شده است.

در شهرهای حاشیه‌ای چه خبر است؟

به طور نمونه‌هادی سرخوش کارشناس و فعال بازار مسکن از افزایش ۴۰ درصدی قیمت اجاره ملک در شهر‌های اطراف پایتخت سخن گفته است و اینکه صاحب خانه‌‌ها با توجه به ضعف نظارتی مسئولان برای بازار مسکن در مواجهه با نرخ تورم و شرایط اقتصادی برای حفظ سرمایه خود به مستاجران فشار می‌آورند.

به عنوان مثال این روزها اگر به دنبال اجاره آپارتمان ۸۰ متری در شهر بومهن هستید برای سکونت در یک واحد که عمر آن به سه سال می‌رسد و البته پارکینگ نیز ندارد باید ۱۵۰ میلیون تومان ودیعه و ماهانه پنج میلیون تومان اجاره بپردازید. علاوه براین اجاره واحد ۵۱ متری ۱۱ ساله نیز برای شما ۵۰ میلیون تومان به عنوان ودیعه و ماهانه پنج میلیون تومان هزینه خواهد داشت. درصورتی که مشتری واحدی با متراژ کمی بیشتر حدود ۱۰۰ متر با سن ۱۰ سال در منطقه پردیس باشید که پارکینگ هم داشته باشد باید ۲۰۰ میلیون تومان مبلغ رهن و ماهانه ۸ میلیون تومان به عنوان اجاره آماده کنید.

برای سکونت در پرند نیز باید برای سکونت در واحد حدود ۱۰۰ متری ۲۵۰ میلیون تومان ودیعه و ماهانه کمی بیبش از پنج میلیون تومان اجاره بدهید. مبلغ اجاره برای آپارتمان ۸۵ متر پنج ساله نیز در این شهر حاشیه‌ای پایتخت یک صد میلیون تومان رهن و ماهانه ۶ میلیون تومان اجاره خواهد بود.

رکورد زنی قیمت‌ها در مناطق جنوبی و متوسط نشین پایتخت

اما به واقع در شهر تهران چه خبر است که این روزها خیلی‌ها سکونت داشتن در شهرهای حاشیه‌ای برای مساجران تا به این حد پر هزینه شده است؟

پاسخ این پرسش را می‌توان با نگاهی اجمالی به قیمت اجاره‌بها در تهران داشت. به طور نمونه در مناطقی که پیش تر‌ها اجاره در آنها مبلغ پایین یا حداقل متناسب با دستمزد اقشار متوسط شاید حتی کمی پایین تر از این سطح اقتصادی بود، اکنون به نظر می‌رسد سکونت در آنها دیگر در توان مالی بسیاری از خانواده‌ها نیست.

در این خصوص به عنوان مثال می‌توان به محله استاد معین در غرب تهران و در محدوده میدان آزادی اشاره کرد، اینکه برای بستن قرار داد یک ساله جهت سکونت در واحد ۶۵ متری با عمر ۲۷ سال آن هم در طبقه چهارم و بدون آسانسور نیاز به پرداخت مبلغ یک صد میلیون تومان ودیعه و اجاره ماهانه ۱۰ میلیون تومان است.

واحد مسکونی ۵۵ متری ۱۴ سال نیز در منطقه هلال احمر در مجاورت گمرک ۱۵۰ میلیون تومان ودیعه و ماهانه پنج میلیون و ۵۰۰ تومان از سوی صاحب ملک یا مشاور املاک قیمت گذاری شده است، یا واحد ۵۴ متری هفت ساله بدون پارکینگ ۲۰۰ میلیون تومان در قالب مبلغ ودیعه با اجاره ماهانه ۶ میلیون اجاره داده می‌شود.

اگر هم راغب باشید کمی بالاتر از این مناطق را بر ای سکونت انتخاب کنید و به محدوده میدان توحید بروید، می‌توانید با پرداخت ۲۵۰ میلیون تومان ودیعه و اجاره ماهانه ۱۳ میلیون در واحد ۶۵ متری ۶ ساله ساکن شوید.

در شرق تهران نیز در محدوده نارمک سکونت در واحد ۶۵ متری ۲۲ ساله برای شما ۲۰۰ میلیون تومان در قالب ودیعه و ماهانه ۱۰ میلیون تومان هزینه خواهد داشت.

البته مناطق و متراژهای اشاره شده همگی واحدهایی بوده که پیش تر در محدوده قابل قبول برای سطح درآمد دهک‌های متوسط به پایین قرار داشته است و اکنون اما سکونت در آنها برای بسیاری از خانواده‌ها در این سطوح امکان پذیر نیست، خانواده‌هایی که حتی دیگر هزینه اجاره خانه برای آنها در مناطق حاشیه‌ای و شهرهای اقماری نیز عددی بوده که چندان در توان مالی شان جایی ندارد، ضمن اینکه همه مشکل به همین پرداخت یکساله اجاره ختم نمی‌شود، چرا که تجربه چند ساله اخیر نشان داده در سال بعد تمدید یا تهیه سرپناهی جدید باید این خانواده‌ها توان مالی برای افزایش حداقل حدود ۵۰ درصدی بهای اجاره و ودیعه را داشته باشند که متاسفانه این امر در توان مالی درصد بالایی از آنها نبود و این امر موجب می‌شود تا داشتن چاردیواری برای زندگی برایشان تبدیل به دلهره‌ای بی پایان شود.

وضعیتی که به دلیل بی توجهی و یا اجرای طرح‌ها و تدابیر شکست خورده از سوی متولیان امر امیدی هم به سامان آن نیست، چرا که نرخ تورم روز به روز ایرانیان را فقیرتر می‌کند و از سوی دیگر قطار پرشتاب گرانی مسکن هر سال به سرعت بیشتری مسیرش را در پیش می‌گیرد.

آنچه که وعده‌های بی عمل مسئولان نیز دیگر اثری مسکن وار را نیز بر آن ندارد.