فرخنده آشوری – خبرنگار شهر مردم

به گزارش وقایع نیوز به نقل از شهرمردم ، کارگران شرکت «کارخانجات مخابراتی ایران» ــ که پیش‌تر با نام «زیمنس شیراز» شناخته می‌شد ــ در ماه‌های اخیر چندین بار در محوطه کارخانه واقع در شیراز تجمع کرده‌اند. این تجمع‌ها بنا بر اظهارات کارگران، در اعتراض به «تأخیر در پرداخت مطالبات»، «بی‌ثباتی امنیت شغلی» و «برخی تصمیم‌های مدیریتی» برگزار شده است.

روز گذشته یازدهم آذرماه، کارگران این کارخانه بار دیگر در راستای مطالبات خود برای دوازدهمین بار در چند سال اخیر مقابل این کارخانه واقع در بلوار مدرس تجمع کردند.

به‌گفتهٔ تعدادی از کارکنان، از ابتدای امسال چند نفر از کارگرانی که در تجمع‌های قبلی حضور داشته‌اند، با «عدم تمدید قرارداد» یا «تغییر شیفت‌های کاری به‌صورت ناگهانی» مواجه شده‌اند. آنان این اقدامات را «فشار غیرمستقیم برای جلوگیری از پیگیری مطالبات صنفی» توصیف می‌کنند. یک کارگر که نخواست نامش فاش شود، گفت: «بعد از اولین تجمع، چند نفر را به بهانهٔ کاهش نیرو کنار گذاشتند. اما همه می‌دانستیم دلیل اصلی، حضورشان در تجمع بود.»

منابع کارگری همچنین می‌گویند مدیریت کارخانه طی چند ماه گذشته چندین بار وعدهٔ رسیدگی به مشکلات را داده، اما هنوز بخش قابل توجهی از خواسته‌ها عملی نشده است. به‌گفتهٔ آنان، مهم‌ترین مطالبات شامل «پرداخت به‌موقع دستمزد»، «شفاف‌سازی دربارهٔ وضعیت مالکیت و برنامه تولید»، و «تضمین امنیت شغلی نیروی انسانی» است.

در مقابل، یک منبع نزدیک به مدیریت شرکت در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها بعد از اولین اخراج کارگران اعلام کرده بود که تغییرات اخیر «صرفاً بر اساس نیازهای تولید و نوسازی خطوط» انجام شده است و هرگونه ارتباط بین اخراج‌ها با تجمع‌های کارگری را رد کرده بود، اما کارگران نظرات متفاوتی داشتند.

کارخانجات مخابراتی ایران که سابقهٔ آن به دورهٔ فعالیت شرکت زیمنس در شیراز بازمی‌گردد، طی سال‌های گذشته با نوسان‌های متعدد در تولید و مدیریت روبه‌رو بوده و کارکنان می‌گویند این بی‌ثباتی، به‌ویژه در سه سال اخیر، شدت گرفته است.

یکی از کارگران شرکت کارخانجات مخابراتی ایران که در این تجمع شرکت کرده بود، به خبرنگار ما گفت: مشکلات کارخانهٔ ما از سال‌های قدیم است، اما در سال‌های اخیر و مدیریت جدید آقای «خ» افزایش یافته و انتصابات اشتباه زیادی توسط وی انجام شده که سبب ضرر بیشتری هم به کارخانه و هم به کارگران شده است.

وی با بیان اینکه این دوازدهمین بار است که در راستای تحقق مطالبات خود و حل مشکلات تجمع می‌کنیم، عنوان کرد: بیمه‌ها و حقوق ما پرداخت نشده، امسال فقط حقوق سه‌ماههٔ نخست را دریافت کردیم و حتی پایان سال قبل عیدی کارگران پرداخت نشده است. بیمهٔ ما امسال فقط سه ماه پرداخت شده است و بیمهٔ تکمیلی درست‌وحسابی نداریم.

این کارگر قدیمی با بیان اینکه شرایط زندگی سختی را به دلیل رفتار مسئولان کارخانه و عدم پرداخت حقوق، طی می‌کند، متذکر شد: در تاریخ ۲۳ شهریور امسال مجمع کارخانه برگزار و تصمیم به تغییر هیأت‌مدیره گرفته شد، اما با گذشت چند ماه این تصمیم اجرایی نشده است. به‌نظر می‌رسد تصمیم‌گیران بالادستی دغدغه‌ای برای حل مشکل ندارند و وزارت اقتصاد کارخانه را رها کرده است.

او پیگیری‌ها، مکاتبات و دیدار با مسئولان استانی را تاکنون بی‌نتیجه خوانده و امیدوار است که رسانه‌ها با مطالبه‌گری بتوانند مشکلات این کارخانه را بعد از سال‌ها تا حدی مرتفع سازند.

یکی دیگر از کارگران حاضر در این تجمع نیز مشکل اصلی و اساسی این کارخانه را سوءمدیریت و هیأت‌مدیره خواند و تأکید کرد: این کارخانه یک برند اقتصادی قوی بوده؛ این‌ها با مدیریت اشتباه آن را زمین زده و چیزی از آن ابهت را باقی نگذاشتند. هیچ ارگانی در این استان پاسخ‌گو نیست؛ به هر مسئولی که شما فکر کنید ما مراجعه کردیم، اما تاکنون هیچ فایده‌ای نداشته است.

او با ناراحتی و بغض ادامه داد: هیچ‌کس به ما پاسخی نمی‌دهد و نمی‌دانیم چه برنامه‌ای برای این کارخانه دارند؛ اما آنها در حال بازی با زندگی و سرنوشت ۳۰۰ خانوار هستند. مدیرعامل جدید سه سال اخیر تمام تلاشش را برای نابودی این کارخانه انجام داده و تمام وعده‌هایش دروغ بوده است. رسانه‌ها به داد ما برسند، صدای ما کارگران باشند.

کارگر دیگری مشکلات این کارخانه را عمدی عنوان کرد و افزود: ما ادامهٔ نابودی کارخانجات دیگری مانند بریجستون، آی‌تی‌آتی و غیره هستیم. این یک نقشهٔ مافیایی است؛ تصمیم دارند ابتدا کارخانه را به زمین زده و ورشکست کنند و بعد زمین آن را که ارزش بالایی دارد یا به فروش برسانند یا برای ساخت‌وسازهای مسکونی و تجاری استفاده کنند.

او متذکر شد: این‌گونه رفتارها با خیلی از صنایع و تولیدی‌ها مسبوق به سابقه است. کارخانه ما زمین بکر و باارزشی دارد.

این کارگر عنوان کرد: سوءمدیریت از ۲۰ سال قبل تاکنون در این کارخانه آغاز شده است؛ زمانی که دلار یک‌هزار تومان بود، نقدینگی ما معادل ۶۰ میلیارد تومان بود و این جدا از طلب ما از شرکت‌های مخابراتی بود. چرا امروز به این مرحله رسیدیم؟ شک نکنید این تخریب هدفمند بوده است تا کارخانه نابود شود و در این مسیر کارگران و خانواده‌های آنان هیچ اهمیتی برای این سوءاستفاده‌گران ندارد.

وی با بیان اینکه تمام مسئولان استان از مشکلات کارخانه باخبر هستند و بارها برای حل این مشکلات وعده و وعید داده‌اند، تأکید کرد: نمی‌خواهند مشکلات حل شود. تنها راه نجات این کارخانه چرخیدن چرخ این کارخانه است. ما کارگرها جای مدیران خواهیم نشست و چرخ آن را دوباره راه می‌اندازیم.

شرکت کارخانجات مخابراتی ایران که سالیان سال یکی از قطب‌های اصلی تولید و صنعت و اقتصاد استان فارس و حتی کشور محسوب می‌شد، در دو دهه اخیر کم‌کم رو به افول رفت و در چند سال اخیر عملاً تعطیل یا نیمه‌تعطیل بوده است و کارگران آن در زمان نگارش این گزارش به‌صورت دورکاری هستند. اما آن‌ها همچنان ناامید نشده و مصر هستند که با تلاش خود، دوران طلایی آن را بازگردانند. با وجود امید و انگیزهٔ کارگران، مسئولان فارس به وعده‌ها بسنده کرده و هیچ برنامهٔ اجرایی برای حمایت از آن ارائه نداده‌اند.